Το πιο γλυκό κομμάτι της ζωής τους..

Έξω το χιόνι έχει απλωθεί σαν ένα τεράστιο, άσπρο χαλί, που φωτίζει τα μάτια και τα αναγκάζει να κοιτάζουν με δέος. Μέσα, οι φλόγες από το τζάκι, η φωνή του Morrison και το κρασί, κάνουν τις συνθήκες πιo ζεστές. Τα τζάμια αρχίζουν να θολώνουν, τα κεράκια σιγοσβήνουν. Το μονό πάπλωμα, μας φέρνει ακόμα πιο κοντά. Δεν θα σηκωθώ από δίπλα σου, από την αγκαλιά σου. Θα μπορούσα να μείνω για πάντα εδώ, να σε κοιτάω στα μάτια και να σου χαϊδεύω τα μαλλιά...

Σαν ιδέα, καλή φαίνεται..!! Μπάκ του ριάλιτυ...

Χειμώνιασε. Κάνει κρύο, καιρός για δύο. Κάθε χρόνο, χόλυγουντ και τηλεόραση κατακερματίζουν τον κόσμο με  αυτή την ιδέα. Αλλά εμένα, εμένα όχι. Εμένα με χτύπησαν οι ραδιοφΟνικοί παραγωγοί.

Τους θεωρώ βασικούς υπεύθυνους για την κρίση που με πιάνει όταν μπαίνει ο Δεκέμβρης. Θυμάμαι σαν σχολιαρόπαιδο και εγώ, να έχω ξαπλώσει στο κρεβάτι και να ακούω ράδιο με τα ακουστικά μου, μέχρι να με πάρει ο ύπνος(δυστυχώς είχα αϋπνίες βλέπεις). Όσο όμως πλησιάζανε τα Χριστούγεννα, κάτι τους έπιανε. Ξεσκονίζανε τα πάνω-πάνω cds της ραφιέρας τους, κατεβάζανε δυό-τρείς συλλογές από το ίντερνετ με τίτλους όπως, 'Love me', 'Romantic Collection', 'Best Ballads Ever', και πηγαίνανε ολοταχώς για εκπομπή. Barry White, Scorpions, Marianne Faithfull και πολύ άλλοι, να σε βομβαρδίζουν τα αυτιά με λόγια αγάπης. Λόγια αγάπης ακόμα και στον χωρισμό. Το 'I can't live without you baby' να εναλλάσσεται με το 'So Sad' και για τελειωτικό χτύπημα να ακούς 'Unchained Melody'. Και σαν να μην έφτανε αυτό,  χιλιάδες μηνύματα ερωτευμένων ακροατών, να σε κάνουν να αισθάνεσαι ότι είσαι το μοναδικό μοναχικό όν σε ολόκληρη την πόλη. 

Αργότερα βέβαια,για να αποφύγεις το συναίσθημα, μεγαλώνεις, βρίσκεις το κατάλληλο άνθρωπο και είσαι και εσύ ένας από τους χιλιάδες ερωτευμένους ακροατές. Εγώ πάντως έκοψα το ράδιο. Πιό γρήγορο και πιό ανώδυνο.  

Υπάρχουν, όμως, νέα παιδιά, που δεν γνωρίζουν τον κίνδυνο και θα ακούσουν ανυποψίαστα και φέτος τέτοιες εκπομπές. Γιατί κ.Παραγωγέ αγνοείτε τραγούδια, που όχι μόνο δεν σου δημιουργούν το παραμικρό πρόβλημα, αλλά διορθώνουν και τυχόν παλιά, όπως για παράδειγμα το άσμα.. 'Θα ζήσω ελεύθερο πουλί' ;    

Δικαιούνται και οι singles την δική τους συχνότητα τα Χριστούγεννα..!!!!

Χάσαμε την Lacta...δεν θα χάσουμε και το ραδιόφωνο..!!!

Μια παλιά κασέτα

Όταν πια μεγαλώσαμε, άρχισε να γίνεται προσβάσιμο κι εκείνο το περίεργο μηχάνημα στο ρεγκάλ, ένα με πολλά πολλά κουμπάκια, πράσινο καντράν με νούμερα και μια κόκκινη βελόνα που πηγαινοερχόταν αριστερά δεξιά, καθώς και δυο άλλα, ένα διαστημικής προέλευσης μεταλλικό αντικείμενο που έπαιρνε μέσα κάτι άλλα πράματα και θάματα, που 'χανε τρύπες απάνω τους κι αυτοκόλλητα και γράμματα κι ύστερα ήταν και το άλλο, ένα που έπαιρνε δίσκους, αλλά αυτοί είναι μια άλλη ιστορία...

Ένα από τα πιο προσφιλή αντικείμενα καταστροφής της παιδικής μας ηλικίας, η κασέτα. Είχε αυτό το παραθυράκι στη μέση που μπορούσες να δεις από μέσα και είχε και δυο τρύπες στις οποίες χωρούσαν ιδανικά τα παιδικά μας δαχτυλάκια. Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον, δε, ήταν εκείνο το καρούλι! Πονέσανε τ' αφτιά μας μέχρι να μάθουμε ότι δεν είναι παιχνίδι, είναι κασέτα και μπαίνει σε εκείνο το διαστημικής προέλευσης μεταλλικό αντικείμενο, κασετόφωνο εν συντωνυμία που λέει κι ο Ζήκος, και το μυστήριον ελύθη.

Η υπόλοιπη παιδική μου ηλικία πέρασε ακούγοντας το "You're in the army now", στη μαύρη κασέτα, η οποία από την πολλή χρήση πρέπει να εξαϋλώθηκε, αποδημώντας για τον παράδεισο των μαγνητικών μέσων. Ακολούθησαν άπειρες, άλλες καλές, άλλες καλύτερες, άλλες από φίλους, άλλες από φίλες, άλλες γραμμένες απ' το ράδιο, όπου καρτερικά περίμενες να παίξει το τραγούδι που είχες δώσει τρεις εκπομπές τώρα παραγγελιά, αλλά όλο δεν προλάβαινε... Μ' ακολουθούν ακόμη, μόνο που δεν έχω κασετόφωνο...

Όχι, δεν αναπολώ την εποχή εκείνη, τώρα που έχω την ευκολία να ακούσω το οτιδήποτε. Αναπολώ το πάθος και κάπου σα να το 'δα εδώ μέσα. Ψάχνω, ακούω, κοιτάω, μ' αρέσει. Είναι του γούστου μου. Συνεχίστε την καλή δουλειά, μάγκες. Εγώ καινούρια μουσική μάλλον δεν έχω να συνεισφέρω, όμως ο καθένας τη δουλειά του. Αν έγραφα σήμερα μια παλιά κασέτα, θα ξεκινούσα κάπως έτσι...

"Terry Callier - You goin' miss your Candyman"

Ευχαριστώ τον Moik για την πρόσκληση. Και για τη διόρθωση... http://eksostrefeia.blogspot.com/2010/11/and-living-is-easy.html

The Heavy Live at Block 33

Στον Noid, ένα μικρό χωριουδάκι νοτιοδυτικά του Bath, κάπου στο Ηνωμένο Βασίλειο, όλα έμοιαζαν ειδυλλιακά μέχρι που γεννιούνται 4 μοναδικές μουσικές και «βαριές» προσωπικότητες. Οι γνωστοί σε όσους πιστούς  «Τhe Heavy».

                  Μέχρι εδώ τίποτα το επιλήψιμο…Στην μουσική του ενηλικίωση, όμως,  το συγκρότημα αρχίζει να διατυμπανίζει ότι ευθύνεται για μερικά από τα πιο επικίνδυνα και αρρωστημένα sounding beat και riffs. Σχεδόν αυτάρεσκα αυτοχαρακτηρίζονται ως μουσικά σχιζοφρενείς.

                  Το πραγματικό πρόβλημα όμως δεν είναι οι ισχυρισμοί της μπάντα , το πραγματικό πρόβλημα είναι ότι όλα ισχύουν!

                  Οι «The Heavy» είναι ένα κράμα από neo soul με indie επιρροές. Σε αυτό έρχονται να προστεθούν οι crunchy κιθάρες και τα «James Brown» φωνητικά! Το αποκορύφωμα, δε, είναι οι αυθεντικές ηχογραφήσεις οι οποίες έχουν όλες αυτές τις ατέλειες και τα μικρολάθη που προέκυψαν κατά την ηχογράφηση. Με αυτό τον τρόπο δεν χάθηκε τίποτα από τον αυθορμητισμό και πάθος της μουσικής!

          How you like me now

          Sixteen

ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ: 20ΕΥΡΩ 

ΤΑΜΕΙΟ: 25ΕΥΡΩ 

ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΗΣ: 21.30 

Meet ... Ben Howard

Ο Ben Howard μας έρχεται από την Αγγλία και στην ηλικία των 22 ετών κυκλοφορεί τη πρώτη του δισκογραφική δουλεία με τίτλο 'These Waters' , η οποία περιέχει μόνο έξι τραγούδια , τα οποία έγραψε ο ίδιος . Αν τον ακούσεις θα διακρίνεις, ότι πρόκειται για  κλασσικό downtempo indie ρυθμό, σε μορφή μπαλάντας, με μία ιδιαίτερα αρμονική φωνή .
Τι τον κάνει ξεχωρίστο..; Δείτε...


These Waters


Empty Corridors

Cults - Cults 7''

Δεν έχουνε my-space, η αναζήτηση του ονόματος τους στο google , θα σε επιστρέψει λιγότερα αποτελέσματα ακόμη και από τον τελευταίο τηλε-τραγουδιάρη . Γι' αυτό δεν μπορώ να σε κουράσω με βιογραφικές πληροφορίες.
Τι γνωρίζουμε...; Ένα αγόρι και ένα κορίτσι που σπουδάζουν κινηματογράφο στην Νέα Υόρκη κυκλοφόρησαν το πρώτο τους single με τίτλο ' Cults 7'' ' . Επιρροές  από pop του '60 και εύθυμα φωνητικά σε έναν όμορφο τεμπέλικο ρυθμό. Τρία είναι συνολικά τα κομμάτια, με το 'Go Outside' να ξεχωρίζει κατά την άποψη μου . 


1.Go Outside
2.Most Wanted
3.The Curse


Το ολοκληρωμένο άλμπουμ των Cults πρόκειται να κυκλοφορήσει τον Δεκέμβριο του 2012(!!)..
Και επειδή ξέρω ότι τώρα που τα άκουσες στο γιουτιούμπ , σκέφτεσαι ήδη να πεταχτείς στο κοντινότερο δισκάδικο (λέμε τώρα...) , θα σε σταματήσω και θα σου πώ ότι μπορείς να κατεβάσεις το ' Cults 7'' ' από εδώ ...Σε έσωσα πάλι..

GIG NIGHT

Παρασκευή 26 του μήνα δε ξέρω αν θα υπάρχει κάτι καλύτερο να κάνεις,
αλλά και να υπάρχει θα συνεχίσω να σου λέω πόσο γαμάτο θα ναι αύτο
το live μέχρι να σε πείσω...
Λοιπόν Παρασκευή 26 Νοεμβρίου στις 9μ.μ στο Block 33 για πρώτη φορά
στην Ελλάδα Wax Tailor...full band (έτσι).. και Guts,μιλάμε για πολύ χορό..
Επίσης ανοίγουν και οι Kill Emil ft.Last Line
πάρτε ενα teaser...

'Οσο για το ποιος είναι:ο Wax Tailor aka Jc Le Saout είναι γάλλος μουσίκος παραγωγός,η μουσίκη του είναι ένα μίγμα από soul/funk/hiphop και samples που
προέρχονται απο ταίνιες πχ.βλέπε Que Sera και triphop θα έλεγα.Γένικα τα άλμπουμ του είναι πόλυ καλά, μουσίκη που σε ταξιδεύει, σε προβληματίζει σε ξεσήκωνει και σε ρίχνουν σε σκέψεις...πόλυ κάλη παρέα για το mp3 σου.Τώρα για ποια κομμάτια προτίνω να ακούσεις... το αφήνω πάνω σου ψάξε, και ανακάλυψε μόνος το επόμενο αγαπήμενο σου κομμάτι, σίγουρα κάποιο θα αγαπήσεις στο εγγυώμαι..
Τώρα Guts...τους Guts σίγουρα τους ξέρεις... δεν σου θυμίζει κάτι?
And the Living is Easy τώρα σίγουρα τους θυμήθηκες..τώρα θα μου πεις εντάξει έχουν ένα κομμάτι γνωστό και κάτι έγινε,λάθος φίλε.. άπο τη πρώτη φόρα που ακούς ένα κομμάτι τους σκαλώνεις και θα στο αποδείξω.. άκου το I want you tonight,το Narco Trip το
Take a look around you και μέτα αν μου πεις ότι δεν θες να ξαναπατήσεις play για μενα θα σαι ψεύτης..

Σε επείσα?