σαν παλιά κασέτα

Μιλούσα χτες με τον αδερφό μου και συζητούσαμε διάφορα και σε κάποια φάση με λέει τι εννοείς σαν παλιά κασέτα?'Ενταξει μου ακόμη ένας τρόπος μέταφορας μούσικης τι διάφορα έχει
απο το CD ή από το ΜΡ3 μου?
Και κάθομαι και σκέφτομαι το πόσο μα πόσο τύχερος είμαι που πρόλαβα την επόχη με την κασέτα και πόσο ζήμια έχει κάνει το 'ιντερνετ...ζήμια δεν θα το έλεγα,απλά τα έχεις όλα στα χέρια σου σε ένα κλίκ...τι ξένερωτο...καθόλου ανάζητηση από τρίγυρω..απλά ένα κλίκ..
Θυμάμαι την πρώτη φόρα που άκουσα Παύλιδη, ήμουνα σε 'να καίνουριο ΄φιλο μου το σπίτι,
είχε και μια μέγαλυτερη αδέρφη να δεις πως τη λέγαν??Ωραία κόπελα στα 17 πέρίπου έμεις
πίτσιρικια,δεν έχει σήμασια,τέλος πάντων,κάθως πέρνουσα έξω από την μισόκλειστη πόρτα της διαπέρνουσε ο ήχος των Ξύλινων Σπάθιων δεν είχα άκουσει κάτι πάρομοιο ήχο..τότε κατάλαβα ότι πρέπει να την απόκτησω έκεινη τη μούσικη...
'Αφου έπρηξα τον φίλο μου να ζήτησει από την αδέλφη του να μου γράψει μια κασέτα, τελικά,την έπομενη μέρα τα κατάφερα..κράτουσα στα χέρια μου την πρώτη μου κασέτα από επιλογές από Ξύλινα Σπαθιά....τι γκαύλα.. μόνο έτσι μπόρω να το περίγραψω γκαύλα..
Δεν ξέρω και γω πόσες φορές έχω ακούσει εκείνη τη κασέτα...ακόμη την ακούω σαν τότε, τέρμα τα ήχεια και έκεινος ο ήχος να σου τρυπαεί το στήθος ακόμη το νιώθω...
Αύτη είναι η μαγεία της παλίας κασέτας,κάτι που δεν μπόρει να σου δώσει το CD ή το ΜΡ3,
γιατί μια παλιά κασέτα έχει ψυχή,ένα κομμάτι ψυχής από αύτον που τη γράφει..και για αύτον που θα την ακούσει...τελίκα είναι 'εκφραση συναισθημάτων..ναι αυτό είναι τώρα είμαι σίγουρος